به نام خدا، اللهم عجل لولیک الفرج، سلام
چندی است که اوضاع سیاسی جهان متغیر شده و هرروز خبری تازه از تغییر یا انقلاب و تجزیه می شنویم. با همه پرسی سودان پس از چند سال جنگ و خونریزی تحت مدیریت غرب و هموار شدن تجزیه این کشور اسلامی به دو کشور شمال اسلامی فقیر و جنوب غیر مسلمان متمول، پیش بینی حوادث غیر مترقبه ی سیاسی خبر غیرمحتمل نبود و هر آگاه و علاقه مند سیاست، نیک می دانست که امپریالیسم صهیونیسم برای تجزیه این کشور مسلمان نیاز به ساختن یک دل مشغولی بزرگ برای مسلمانان دارد که بتواند در کمال آرامش این تجزیه ی بزرگ را انجام دهد تا خیالش از آفریقا راحت شود. سودان ورودی آفریقا برای غرب است و با این تجزیه عملا ما وارد یک آفریقای مسیحی می شویم نه آفریقای مسلمان.
امریکا با مدیریت این تجزیه که الحق و الانصاف در این امر موفق هم بود نیاز به سرگرمی برای اعراب داشت که نکند تحت فشار افکار عمومی ملت های مسلمان، دولت ها در این راه از خود واکنشی نشان دهند و در روند تجزیه ی سودان خللی وارد کنند. لذا ابتدا خواست با مطرح کردن مجدد دادگاه حریری توسط نوکر خود سعد حریری، لبنان را در یک آشوب داخلی سنگین وارد کند و به تبع آن سایر مسلمانان را به این جنگ داخلی مشغول کند که با درایت سید حسن نصرالله و عزل حریری از نخست وزیری لبنان و جانشینی میقاتی این فتنه به حمدالله تا الان با شکست روبرو شده است.
پس از آن مساله ی تونس بود که قابل تامل است. بن علی دیکتاتور تونسی که حدود سی سال منویات غرب را مو به مو در تونس به اجرا گذاشت و با تمام توان نسبت به محو آثار اسلامی از تونس همت گمارد و منافع غرب و صهیونیسم را تامین کرد. پس از اعتراضات سنگین مردمی به سرعت از تونس به عربستان فرار کرد ولی بدنه ی دولت سی ساله ی وی در تونس باقی ماند. این اغتشاشات درد زایمان سی سال دیکتاتوری مورد حمایت مدعیان دموکراسی غربی بود که با فرار بن علی تقریبا خاتمه یافت، لکن سیاست های کلی دولت تونس تغییری نیافت.انشاالله با بیداری ملت تونس این طرح مهندسی شده ی غربی به سرانجام نرسد. دراین میان نکته ی حائز اهمیت این است که این اتفاق سریع در حیات خلوت فرانسه و با حمایت دولت آمریکا صورت گرفت و آن هم در مسیر مشغول سازی اعراب بود تا سودان تجزیه شود که موفق هم بودند.
به دنبال آن در یمن و اردن و مصر هم خیزش مردمی آغاز شد که در همان ابتدا با تغییر دولت اردن توسط شاه اردن و قبول شروط مخالفان دولت یمن توسط علی عبدالله صالح رییس جمهور یمن، تقریبا اردن و یمن آرام شد. اما در مصر این قیام مردمی هنوز ادامه دارد و متاسفانه به خاطر عدم وجود رهبری واحد هنوز به نتیجه ای نرسیده است اما آمریکاییها شدیدا در حال مهندسی آن هستند تا به نتیجه ی دلخواه خود برسند.
به هر حال هدف اصلی غرب و صهیونیسم که تجزیه سودان بود با موفقیت اجرا شده است اما امیدواریم که آتشی را که روشن کرده اند دامنشان را بگیرد ودومینووار تمام حکام عرب وابسته را سرنگون کند. چون هر حاکم عرب وابسته ای که سقوط کند، حکومت جانشین آن متمایل به جمهوری اسلامی ایران خواهد شد. انشالله...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر